Chinezen hebben onlangs pas nieuwjaar gevierd, het jaar van het konijn. Gavere ziet in alles een aanleiding om te vieren, en dus ook het seizoen van de Vlaamse reus. Denderhoutem komt op bezoek, nog net op het huidige podium van de competitie. Wie kruipt er straks weer in zijn hol, wie huppelt vrolijk tussen het malse groen?

Wie dacht al van de reservematch te kunnen genieten zat met een kater. Er was er geen. Te weinig spelers op het appel. Van Gavere wel te verstaan: Arthur, Jacob en Tiebe. Verhindert de duim nog de vervanging van Tiebe door Yentl, de rug Stef op de bank, de enkele trouwe fans kunnen naar de kantine. Een geïmproviseerde weliswaar, omdat de gekende in winterslaap verkeerde. Wel goed voor de pecunia.

Zoon op de bok met de fluit en papa op de grond tegenover, en het spel kan beginnen. Peer-Jan aan de pass, Sven op de aanval buiten en Jorik in de midden moeten aan hun vuurdoop beginnen. Gavere heeft niets te verliezen en dus zou je denken dat het zo vrij als een vogel en zonder angst de bezoekers tegemoet zal treden. Daar blijkt niets van, van meet af is daar geen vertrouwen en verkramping. In de eerste tien minuten gaat er bij Gavere van alles mis, en slaat Denderhoutem wild om zich heen. Buiten de lijnen en in het net ook. Halverwege de set hebben de bezoekers al 3 opslagen gemist. Gavere doet beter: vier verknald. Al bij 3 - 7 is er een kloof, die systematisch oploopt tot 11 – 18. Ingekomen ervaren Thijs kan op de pass van nu Theo nog wel een beetje de Denderhoutemse aanvalsgolven weerstaan, een reeks uiterst zwakke recepties brengt 15 – 25 op het bord.

Set 2. Aan beide kanten dezelfde startopstelling. Hetzelfde wedstrijdverloop ook. Nog steeds kunnen de langere bezoekers hard en gespind over het Gavere-blok slaan, nog steeds komen de recepties veel te onnauwkeurig om Jorik te kunnen aanspelen, en zijn de passes veel en veel te krap, te laag liever. Dat blijkt in de genen van de kleine passeurs van Gavere te zitten? Of kijken die anders aan tegen de ruimte om zich heen? (Ewout heeft blijkbaar ook DNA gevonden om zijn opslagen foutloos te floateren.) Het moet gezegd, Denderhoutem kan deze set niet als een TGV langs de stations, nog wel als een sneltrein. Theo kan in de tweede helft met ruimere passes Elouan dan nog zijn puike aanvallende ding doen, maar met 16 – 25 heeft Gavere duidelijk het nakijken.

In de derde set kan Gavere meer lef tonen. Meer kracht ook. Spectaculaire rally’s, af en toe een blok, en weer opslagdruk waardoor de goede bezoekende passeur het midden liet voor wat het is. Buiten viel er gewoon meer rendement te behalen, met de eigen lange mannen tegenover de veel kleinere groen / zwarte. Ondanks dat Denderhoutem met nog maar liefst 5 foute opslagen Gavere hielp, bleef de kloof tussen beide teams dezelfde: 15 – 25. De Wet van 15 – 16 – 15.

Gavere na ruim een uur alweer terug in zijn pijp, om er de volgende week met wat meer uit tevoorschijn te komen in Denderhoutem. Jawel, dit keer voor de beker. Wellicht leidt de tactiek van het in slaap sussen van de tegenstander ertoe dat Denderhoutem dan het haasje is.